THE STORY
BEHIND.
De prachtige collectie fototoestellen die je kan bewonderen in ons café kwam tot stand dankzij het naarstig verzamelen van wijlen Hugh Heller.
In 1947 werd deze fotograaf geboren in Boom, na zijn studies trok hij naar Brussel om aan het Sint-Lucas fotografie te studeren.
In 1969 behaalde hij zijn diploma en na de legerdienst vestigde hij zich in Stabroek, waar hij in 1972 een fotowinkel begon.
Deze groeide al vlug uit tot een bloeiende zaak, die bekendheid kreeg in de Polderstreek.
Klanten lieten heel vaak hun oud fototoestel achter en vrij snel kreeg Hugh een verzameling bijeen.
Het verzamelen werd een passie…
De interesse groeide en hij trok naar beurzen om fototoestellen te verkopen, maar de aankoop was dikwijls groter dan de verkoop. Zo stonden na enkele jaren dozen met schatten in kasten en op zolder.
Zijn fotostudio werd een museum waar alle toestellen keurig werden verzorgd en gekoesterd.
“Met de jaren werd papa misschien steeds meer handelaar dan fotograaf,
maar zijn passie is hij nooit verloren.
In de te vroeg ingezette herfst van zijn leven was zijn grootste geluk
om midden tussen zijn uitgestalde collectie toestellen te zitten lezen, kijken en genieten.
Ook het goede oog dat een fotograaf typeert, is hij nooit verloren.
Hij wist steeds het mooie in het leven te detecteren en dus ook te fotograferen.”
“Ik herinner me mijn jeugd altijd verweven met de fotografie.
De fotozaak, de jaarmarkt waar we stonden
met een kraampje vol fototoestellen en accessoires,...
Al die activiteiten maakten mijn kind- en jeugdbeleving
zoveel interessanter dan een leven zonder fotografie.”
“De collectie krijgt nu meer eer en een tweede leven.
Ze wordt nu voor iedereen die het wil zien toonbaar. Ik vind het goed en
zal nog vaak komen kijken naar al die juweeltjes van toestellen.
Telkens ik in Ronse ben, zal ik een ode brengen aan mijn vader!”
Sofie, Gijs, Emelie
en Charlotte
“De prachtige collectie komt nu tot zijn recht in de Memling
en zo kunnen de fototoestellen bewonderd worden door heel veel geïnteresseerden,
mensen zoals Hugh, met een hart voor fotografie en een bijzonder oog voor mooie dingen.”